اهميّت اين موضوع تا آن پايه است كه خداوند به پيامبرش دستور مى‌دهد از خدا بخواهد در هر كارى صادقانه وارد شود و صادقانه خارج گردد (وَ قُلْ رَبِّ ادْخِلْنى مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ اخْرِجْنى مُخْرَجَ صِدْقٍ). [1]

درست به همين دليل در روايات اسلامى مى‌خوانيم كه هيچ پيامبرى از سوى خدا مبعوث نشد مگر اين‌كه صدق و راستى و امانت در برنامه‌هاى اصلى او بوده‌ (انَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَل لَمْ يَبْعَثْ نَبيّاً الّا بِصدقِ الحَديثِ وَ اداءِ الامانَةِ الَى الْبَرِّ وَ الفاجِرِ). [2]

ما نيز با الهام گرفتن از اين آيات و روايات نهايت سعى و كوشش را به كار گرفتيم كه در بحث‌هاى اين كتاب جز راه صدق و راستى نپوييم و كلامى بر خلاف حقّ و امانت نگوييم و اميدواريم كه به لطف پروردگار در اداى اين رسالت توفيق يافته باشيم‌ انَّهُ وَلىُّ التَوْفيقِ.

80- آخرين سخن‌

آنچه در اين مجموعه آمده، فشرده‌اى است از عقايد پيروان مكتب اهل بيت عليهم السلام و شيعيان، در اصول و فروع اسلام كه‌ بدون كمترين تغيير و تحريف‌ بيان شده، و به مدارك آن از آيات قرآن و روايات اسلامى و كتب مختلف دانشمندان اسلام اجمالًا اشاره شده است، هر چند ذكر همه مدارك به ملاحظه اختصار و فشرده بودن بحث‌ها

[1]. سوره اسراء، آيه 80

[2]. اين حديث در بحارالانوار از امام جعفر صادق عليه السلام نقل شده است (جلد 68، صفحه 2) و همچنين در جلد 2، صفحه 104