مودّت و سبب عزّت مسلمين است يك بار در عمر براى افراد مستطيع واجب مى‌دانيم و زكات مال و خمس و امر به معروف و نهى از منكر و جهاد در برابر مهاجمين به اسلام و مسلمين را نيز از واجبات مسلم مى‌شمريم.

هر چند در جزئيّات اين امور، تفاوت‌هايى ميان ما و بعضى ديگر از فِرَق مسلمين وجود دارد همان گونه كه مذاهب چهارگانه اهل سنّت نيز در احكام عبادات و غير آن تفاوت‌هايى با هم دارند.

69- جمع ميان نمازها

از جمله اين كه‌ ما معتقديم: جمع ميان نمازهاى ظهر و عصر يا نماز مغرب و عشا در يك وقت مانعى ندارد (هر چند جدا خواندن آنها را افضل و بهتر مى‌دانيم) و معتقديم‌ اجازه جمع از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله براى ملاحظه حال اشخاصى كه در زحمتند داده شده است.

در صحيح «ترمذى» از ابن‌عبّاس چنين نقل شده: «جَمَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله بَيْنَ الظُّهْرِ وَ الْعَصْرِ، وَ بَيْنَ الْمَغْرِبِ وَ الْعِشاءِ بِالْمَدينَةِ مِنْ غَيْرِ خَوْفٍ وَلا مَطَرٍ، قالَ فَقيلَ لِابْنِ عَبّاسِ ما ارادَ بِذِلكَ؟ قالَ ارادَ انْ لا يُحْرِجَ امَّته؛ پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در شهر مدينه بين نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا جمع كرد در حالى كه نه ترسى بود و نه بارانى، از ابن عبّاس پرسيدند: منظور حضرت از اين كار چه بود؟ گفت: براى اين بود كه امّت خود را به زحمت نيفكند (يعنى در مواردى كه جدا ساختن موجب زحمتى‌