پس چه بايد كرد؟ آيا دست روى دست بگذاريم و تماشا كنيم؟ يا اين كه تمام دروازه‌هاى شرق را به روى مصنوعات غربى ببنديم؟

آيا چنين كارى در شرايط كنونى امكان‌پذير است يا نه؟

تصوّر مى‌شود موضوع به همين سادگى نباشد؛ بايد كار را از ريشه اصلاح كرد. يعنى بايد قبل از هر چيز امور زير را به دقّت تحت مطالعه قرار دهيم.

1- اصلاح وضع روانى و گشودن عقده حقارتى كه شرقيها در خود احساس مى‌كنند و زنده كردن استقلال روحى و فكرى، و كشتن روح‌ غرب زدگى‌ در افراد.

2- كوشش براى زنده كردن سرمايه‌هاى ملى و ذخاير فكرى شرق و ريختن طرحهاى صحيحى براى قناعت نمودن به اين سرمايه‌ها.

3- احياى سنن اصيل گذشته و آشنا ساختن عموم- مخصوصاً نسل جوان- به افتخارات پيشين و معرفى مردان بزرگ شرق، و تشريح تمام نقاط درخشان تمدّن بزرگى كه در گذشته داشته‌ايم، با ارائه سندهاى زنده.