روح زمان» و «تطبيق بر مقتضيات زمانى و مكانى» نيست!

روشنتر بگوييم: نگهدارى مستعمرات طبق اصول قديمى با بيدارى نسبى آنها، نه امكان‌پذير است، نه مقرون به صرفه، پس چه بهتر كه با اعطاى‌ آزاديهاى صورى و نيم بند، و استفاده از قدرتهاى محلّى به جاى آوردن نيروى نظامى از خارج، هدفهاى اقتصادى كه مقصود اصلى است تعقيب گردد.

اين نوع استعمار كه آن را در اصطلاح جامعه‌شناسى امروز «استعمار غير مستقيم» مى‌نامند براى امروز بسيار مناسبتر و ايده آلى‌تر است!

يكى از مقامات حساس يكى از دول بزرگ غرب اخيراً گفته بود:

«نگاه داشتن يك سرباز در خارج براى ما 8 برابر استخدام يك سرباز محلّى خرج دارد، ما ترجيح مى‌دهيم به جاى يك سرباز در مناطق نفوذ خود 8 سرباز داشته باشيم»!

به همين دليل مشاهده مى‌كنيم غالب كشورهاى آزاد شده‌ آفريقا، علاوه بر اين كه از نظر اقتصادى هنوز كاملًا به صورت‌