كرده، و اين كيسه سبب شود، كه: جانش را هم از دست بدهد، از اين روى كيسه را انداخت و با دلى مطمئن به راه افتاد، از قضا مردى ديگر كه در همين مسير حركت مى‌كرد به كيسه پول رسيد، و برداشت و پس از مدتى به آن عارف رسيده از او پرسيد اى برادر آيا اين طريق امن است، گفت اگر آنچه من انداختم تو برداشته‌اى نه، و اگر برنداشته‌اى آرى.

عشق اولاد و همسر

از اسباب فريب دنيا و وسيله آزمايش اراده انسانى حبّ افراطى به زن و فرزند و اولاد است، مردى نزد على (عليه السلام) آمد و گفت: «الّلهم انّى اعوذبك من الفِتَن»: «خدايا از فتنه‌ها و امتحانات به تو پناه مى‌برم» حضرت فرمودند: «لا تَقُل هذا فان اولادك من الفتن»: «اين چنين مگوى كه فرزندان تو از فِتَن است» و از آنها نبايد به خدا پناه برى، و سپس براى تأييد حرف خود به آيه قرآن استشهاد كردند كه: (انَّما اموالُكُم و اولادُكُم فِتنة) و فرمودند: «قُل اللهم انى اعوذبك من مضلات الفتن»: «بگو خدايا از لغزشگاههاى امتحانات به تو پناه مى‌برم» يعنى امتحان هميشه هست و اين امرى اجتناب‌ناپذير است، ولى از خدا براى قبولى خود در امتحانات استمداد كنيد، كه مردود نشويد.

گويند پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) روزى بر منبر خطبه مى‌خواندند و حسنين وارد مسجد شدند، در حالى كه لباس نو به تن داشتند، لباس حسين (عليه السلام) به پايش گيركرد و بر زمين خورد، حضرت كه اين منظره را مشاهده كردند از منبر پائين آمده، و هر دو را با خود بالاى منبر برده و نشاندند، سپس به خطبه ادامه داده و فرمودند: «صدق الله حيث قال انما اموالكم و اولادكم فتنه و الله لمّا رأيت الحسين عثر بطرف ثوبه لم املك نفسى حتى وقعت عليه»:

«خداوند راست فرمود كه اموال و اولاد شما وسيله‌