عصر كه از ظهر تا غروب وقت دارد.
واجب مُضَيَّق: واجبى است كه داراى وقت مشخص و محدود است مانند روزه گرفتن در ماه رمضان.
وُرّاث: كسانى كه ارث مىبرند.
واقف: وقف كننده.
وثيقه: سپرده، گرويى.
وَدى: رطوبتى كه گاهى پس از خروج بول مشاهده مىشود.
وَذى: رطوبتى كه گاهى پس از خروج منى مشاهده مىشود.
وصى: كسى كه مسئول انجام وصيتى شود.
وصيت: سفارش، توصيه هايى كه انسان براى كارهاى پس از مرگش به ديگرى مىكند.
وطى: پايمال كردن و گاه كنايه از عمل جنسى است.
وكيل: نماينده، كسى كه از طرف شخصى اختيار انجام كارى را داشته باشد.
ولى (يا قيم): كسى كه به دستور شارع مقدس، سرپرست ديگرى است مانند پدر و پدر بزرگ و مجتهد جامعالشرايط.
ه
هبه: بخشش
هديه: تحفه، ارمغان.
ى
يائسه: زنى كه سنش به حدى رسيده كه ديگر عادت ماهيانه نمىشود.
هو ولّى التوفيق
«ما توفيقى إلا باللَّه عليه توكلت و اليه انيب»