مکه شهری است در سرزمین حجاز که کعبه را چون نگینی درخشان در بر گرفته است. قرار گرفتن این شهر در محدوده حرم امن الهی، امتیازات ویژه‌ای را به این شهر بخشیده است؛ از این رو ورود به این شهر و حضور و اقامت در آن همراه با آداب و دستوراتی است که حکایت از اسرار نهفته در آن دارد. در این مقال به اسرار شهر مکه- به عنوان یک شهر مقدس که صاحب منزلت و مقام ملکوتی است- پرداخته می‌شود:
یک. مکه مقصد انسان‌های خدا جو
مکه (مقصد)؛ یعنی آن سرزمینی که جان‌های شیفته لقای الهی، با ورود به آن سرزمین، به آرامش و سکینه می‌رسد و چون نوزادی که حریصانه برای ارتزاق از شیر مادر دست و پا می‌زند و با مکیدن سینه مادر آرام می‌گیرد، قاصدان لقای حق نیز دیدار یار بر سر دارند و با رسیدن به مکه، لقا را به دست می‌آورند. امام رضا (ع) می‌فرماید: «سمیت مکه مکه لان الناس کانوا یمکون فیها و کان یقال لمن قصدها قدمکا».[1]