مورد رضايت و خشنودى خداوند ميباشد.

3- سفيان ثورى ميگويد: منظور: امر بمعروف و نهى از منكر است.

4- ربيع بن انس ميگويد منظور از اين جمله گفتار نيك است.

اختلاف ديگر در اين جمله‌

از امام باقر 7 روايت شده: كه اين دستور خداوند عمومى و شامل مؤمن و كافر ميباشد.

گفته شده: اين دستور در مورد مؤمن است فقط.

آنهايى كه دستور را عام قرار داده‌اند در اين جهت اختلاف كرده‌اند كه آيا نسخ شده است يا نه؟

ابن عباس و قتاده ميگويند كه اين جمله نسخ شده است و ناسخ آن آيه سيف‌[1] و ديگرى فرمايش رسول خدا است: كه با آنان مقاتله كنيد تا «لا اله الا اللَّه» بگويند و يا بر جزيه گردن نهند و اين معنا از امام صادق نيز روايت شده است.

بيشتر مفسرين معتقدند: كه اين جمله نسخ نشده است زيرا كه ميان دو آيه اختلافى نيست و جمع ميان مقاتله وَ حسن قول و راهنمايى آنان بايمان امكان دارد و همانطورى كه خداوند فرمود:(ادْعُ إِلى‌ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ)[2] و در آيه ديگر فرمود:(وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ‌)[3].

[1] منظور از آيه سيف آيه‌اى است كه در آن دستور جهاد و مقاتله وارد شده و آن آيه‌اى است كه در سوره 9 آيه 74 و سوره 66 آيه 9 ذكر شده: يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ: اى پيامبر جهاد كن با كفار و منافقين و سخت بگير بر آنان و جايگاه آنها جهنم و بد بازگشتى است آن.

[2] سوره 16 آيه 126 بخوان مردم را براه پروردگارت با حكمت و پند نيكو و بحث نما با آنها بنحوى كه« از نظر تأثير» نيكوتر باشد.

[3] سوره 6 آيه 108 دشنام ندهيد آنهايى را كه بغير خدا دعوت و راهنمايى مى‌كنند زيرا كه آنها از روى نادانى و دشمنى ناسزا گويند خداى را.