صفات پيامبر ذكر شده است زجاج كه گوينده اين قول است آن را تأييد ميكند به اينكه چون خطاب به علماء يهود است طبعاً وقتى آنان منكر شدند پيروانشان نيز منكر خواهند و لذا قرآن ميگويد شما اول كافر بآن نباشيد.

و همو ميگويد: «به» به تورات بر ميگردد نه قرآن زيرا آنان خود، اظهار ميكردند كه منكر قرآنند و مطلب تازه‌اى نبود كه اين آيات بيان كند.

على بن عيسى ميگويد: ممكن است منظور اين باشد كه اول كافر بقرآن نباشيد زيرا در كتاب شما (تورات) حقّانيت قرآن ثابت است‌

. بدعت گذارى‌

با اينكه كفر در هر حال گناه است ولى علت اينكه اين آيات كلمه «اوّل» را ميآورد و سبقت جستن در كفر را گناه بيشترى ميداند اين است كه اگر در اين جهت آنان پيشقدم شوند بدعتى را پايه گذارده‌اند كه ديگران بدنبال آنها خواهند بود و بديهى است كه وزر و بال بدعت‌گذار بمراتب بيشتر از گناهكار عادى است.

از رسول اكرم 6 نقل شده است كه فرمود: كسى كه پايه‌گذار سنّت نيكى باشد ثواب عمل بدان، تا روز قيامت عايد او خواهد بود.

و كسى كه روشى زشت را بدعت گذارد وزر و گناه كسى كه بدان عمل كند تا روز قيامت دامنگيرش خواهد گرديد[1].

(وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا ...) در شأن نزول اين آيه از حضرت امام محمّد باقر 7 نقل شده است كه فرمود: جمعى از يهود چون حىّ بن اخطب و كعب بن الاشرف بر يهود فرض و لازم كرده بودند كه هر سال غذا و طعامى بدانان دهند و چون اسلام، اين حكم را باطل نمود آنان بانكار صفت رسول اكرم كه در تورات بود پرداختند و آيات تورات را تحريف كردند تا هم چنان آنچه از مردم ميگرفتند باقى بماند و منظور از «ثمن قليل» (بهاء كم) در اين آيه همين است كه آيات كتاب را بدان نفروشند.

[1] من سن سنة حسنة فله اجرها و اجر من عمل بها الى يوم القيمه و من سن سنة سيئة كان عليه و زرها و وزر من عمل بها الى يوم القيمه.