سيماى جامعيت

از سال 1331 ه‌.‌ش كه براى ادامه تحصيل به قم آمدم، خوشبختانه از همان سال اوّل با مرحوم استاد علامه طباطبايى(رحمه الله) افتخار آشنايى پيدا كردم. ايشان آن موقع دو درس عمومى داشتند، يكى درس تفسير كه روزهاى تعطيل در مسجد سلماسى قم، تدريس مى‌فرمودند، و ديگرى درس اسفار كه همه روزه جز ايام تعطيل، تدريس مى‌كردند. از همان موقع در درس‌هاى ايشان افتخار حضور به دست آوردم و با آشنايى افزون‌تر در جلسات خصوصى، يا اخلاقى و احياناً مباحث فلسفى و معقول كه معمولا شب‌هاى پنج‌شنبه و جمعه تشكيل مى‌گرديد، شركت مى‌كردم و از موقعى كه ايشان مشغول طبع تفسير الميزان شدند، بنده هم، همكارى‌هايى در اين خصوص انجام مى‌دادم، گاهى با رجوع به منابعش، و گاهى هم تصحيح متون حروف‌چينى شده را عهده دار بودم، همين طور ترجمه يك جلد از اين تفسير را به اين جانب واگذار نمودند و موفق شدم به دستورشان دومين جلد از الميزان را به فارسى برگردانم.

در حوزه‌هاى علميه بحمد‌الله اساتيد بزرگ زياد بودند و هستند ولى برخى از آنان ويژگى‌هايى خاص دارند كه موجب مى‌شود تحولاتى در