و نكته‌هاى جالب و دلايل بسيار متقنى كه در اين زمينه ارائه دادند پايه بسيارى از مباحثى است كه بايد درباره حكومت و سياست در اسلام، مطرح كنيم. دليل اين‌كه علامه در تفسير الميزان به مناسبت‌هاى مقتضى به مسايل گوناگون اجتماعى و سياسى پرداخته اين است كه يا ايشان روشنفكر و دورانديش بودند و يا آن طورى كه شهيد مطهرى يادآور شده‌اند اين نكات را با الهام الهى مطرح مى‌كرد. كما اين‌كه چنين موضوعى درباره بيانات و رفتارها و موضع‌گيرى‌هاى امام خمينى(قدس سره)مطرح است. آيا برخى از سخنان و نوشته‌هاى ايشان محصول فكر خودشان بود يا با امور غيبى ارتباط داشت؟

هر انسان منصفى كه با كتاب‌ها و دروس و شاگردان ايشان آشنايى داشته باشد، مشاهده مى‌كند كه اين تربيت‌يافتگان مكتب علامه چه مقام‌هاى مهم معنوى و سياسى را در جامعه كسب كرده‌اند و چه تأثيرات ارزشمندى بر فرهنگ، اجتماع، سياست و مديريت كشور گذاشته‌اند.

در آن دوران طرح آن مسايل و افكار مقدمه‌اى براى پرورش انديشه‌هايى بود كه در پيدايش حكومت اسلامى نقش مؤثرى را عهده‌دار شدند. نمى‌دانم ايشان مى‌دانست كه به چه كار مهمى دست زده است و چه افرادى را براى چنين روزگارى تربيت مى‌كند يا نه؟! به حسب ظاهر نمى‌دانست ولى خداى متعال آن‌چنان تدبير فرمود كه در آن عصر اين افراد پرورش يابند تا امروز بتوانند بر زخم‌هاى جامعه مرهمى بگذارند و اين وظيفه سنگين بر دوش كسانى است كه اولا شايستگى اين كار را داشته‌اند و ثانياً قدر چنين نعمتى را شناخته‌اند البته بايد چنين راهى را ادامه