توصيفى خوانده شد كه پيش‌تر در شرح ديدار با پرفسور اميرحسين عابدى گفتيم‌؛ يعنى اگر سابقه و خاطره شنيدن آن‌ها در ايران به مددمان نمى‌آمد در فهم بسيارى از واژه‌ها و ابيات ناتوان مى‌مانديم.

منم شاگرد و مهدى امام و مونس جانم *** دلم خواهد شوم لايق ببينم روى جانانم

خدا بخشا به او گناهان مرا *** كه شرم دارم دگر ببينم من تو را

به هر برگ كتابم آيه‌هاى پاك قرآن است *** يگانه رهبرم روح خدا پير جماران است

خدا بخشا به او گناهان مرا *** كه شرم دارم دگر ببينم من تو را

به سر جز شور آگاهى ز احكام شريعت نيست *** تمناى دلم غير از حقيقت علم و حكمت نيست

و‌...

اباصالح اباصالح كجايى *** كجايى يوسف زهرا كجايى

بيا مهدى بيا دورت بگرديم *** بيا تا دست خالى برنگرديم

بيا مهدى بيا دردم دوا كن *** بيا با ديدنت حاجت روا كن

اباصالح اباصالح فقيرم *** بده دستى كه دامانت بگيرم

و‌...

بعد از تلاوت قران و تواشيح و شعرخوانى، ابتدا حيدرمهدى چند دقيقه‌اى صحبت كرد و سپس حاج‌آقا‌؛ كه از سرودخوانى