اجراي نهي از منکر در مسائل نظامي بسيار روشن‏تر است؛ زيرا همواره دشمن دسيسه‌‏هايي مي‏چيند تا در مرزها نفوذ کند و يا عوامل خود را مي‏فرستد تا ترورهايي انجام دهند، يا عوامل نفوذي را در ارتش و نيروهاي نظامي و انتظامي وارد مي‏کند. دراين‌زمينه مسائل پيچيده فراوان ديگري وجود دارد که بايد صاحبان نظر آنها را مطالعه و بررسي کنند. به‌هرحال، در جامعه بايد با گناه مقابله شود، و يگانه راه مقابله با آن، تصميم ‏گيري فردي نيست، بلکه واجب است در وهله نخست، صاحب‏نظران و متخصصان با يکديگر مشورت، و طرحي تهيه کنند؛ سپس دولت اسلامي دستور اجراي آن را به مردم ابلاغ کند. در اين مقام، عمل به اين طرح بر همه مردم واجب مي‏شود. وجوب عمل به اين طرح، هم به سبب وجوب نهي از منکر، و هم به دليل لزوم اطاعت از دولت اسلامي است که به معناي اطاعت از وليّ امر مسلمانان است.

فرض ديگر اين است که، در منطقه ‏اي وليّ امر مسلمين يا دولت اسلامي، حضور نداشته باشد، يا در کشوري، دولت اسلامي بر سر کار نباشد، يا دولت اسلامي باشد، ولي نتواند مانع دسيسه‏هاي دشمن گردد. از جمله، ممکن است عده‏اي معادن و ديگر سرچشمه‏هاي اقتصادي و تجاري را در دست گيرند و براي رسيدن به مطامع شخصي خود، دولت را در مقابل عمل انجام ‏شده قرار دهند. در اين موقعيت، خود مردم بايد براي مبارزه با دسيسه ‏هاي دشمن برنامه ‏ريزي کنند و دشمن را به زانو درآورند، و نقشه او را نقش بر آب کنند؛ زيرا دولت اسلامي، به هر دليل، نمي‏تواند اين توطئه ‏ها را خنثي کند.