نمي‌گذارد.[1] وقتي بسيج مفهوم پيدا مي‌كند كه عده‌اي معتقد باشند، ديني هست و اين دين داراي حقايقي اصيل و ثابت و ارزشهايي معتبر است و همچنين پايه‌هاي اين دين قابل شناخت و دفاع است. امّا اگر تلاش‌هاي عده‌اي غرب‌زده باعث تزلزل و انحراف در اين اعتقادات شود و محيط نوراني جامعه را ابرهاي تيره و تار برآمده از فضاي مغرب‌زمين تاريك كنند تا جلوي خورشيد دين گرفته شود، در اين صورت بسيجي نيز مفهومي نخواهد داشت.

اين جريان وابسته براي رسيدن به اهدافشان اظهار داشتند كه دين قابل شناختن واقعي نيست چون واقعيّت ثابتي ندارد و تا بي‌نهايت قابل تغيير است بنابراين نمي‌توان گفت كه اين شناخت از دين درست است و آن نادرست!

بسيجي به شناخت امام از دين اطمينان دارد و شناخت فقها را از دين به عنوان دين‌شناسان مي‌پذيرد اما براي اين‌كه اين اطمينان را از بسيجي سلب كنند، مي‌گويند: تمام علوم با هم در ارتباطند كسي كه شيمي نداند، رياضي، فيزيك و ساير علوم را نيز نمي‌داند و كسي كه اين علوم مرتبط به هم را نداند، حق ندارد بگويد دين شناس است، پس امام و ساير فقها را نمي‌توان اسلام‌شناس و دين‌شناس دانست زيرا مجموعه معرفت بشري يك شكل هندسي دارد كه اگر يك ضلع آن برداشته شود، شكل خود را از دست مي‌دهد.