طاغوت نيست كه اگر روحانى پاى خود را به دانشگاه گذاشت او را با توهين بيرون كنند بلكه با عزت و احترام از روحانيون دعوت مى شود. امروزه با تمام كمبودهايى كه در نظام هست و بافتهاى نامطلوب كه در بسيارى از وزارتخانه ها وجود دارد، پذيرفته شده است كه به تحصيل كردگان حوزه علميه مدركى معادل ليسانس و فوق ليسانس بدهند و آنها را رسماً در دانشگاهها استخدام كنند. روحانيون بايد اين فرصتها را غنيمت بشمارند و خود را براى پذيرش اين مسؤوليتها آماده كنند.

3ـ معناى وحدت حوزه و دانشگاه

گاهى تصور مى شود كه مراد از وحدت حوزه و دانشگاه وحدت فيزيكى و خارجى است و اكنون كه نظام اسلامى به وجود آمده است، نظام دانشگاهى و نظام حوزوى نيز بايد در يكديگر ادغام شوند و تعدّدى در نظام آموزشى نباشد. سپس اين سؤال مطرح مى شود كه اين وحدت چگونه بايد صورت گيرد؟ آيا بايد يكى از آنها حذف شود و ديگرى باقى بماند؟ يعنى يكى مثل ديگرى شود مثلا، حوزه به دانشگاه تبديل شود يا بعكس؟ يا اينكه هر دو حذف شوند و نظام تحصيلى جديدى به وجود آيد كه بينابين و يا جامع هر دو باشد نه حوزه باشد و نه دانشگاه، بلكه جامع امتيازات هر دو باشد؟

به نظر مى رسد كه اين بحث از ريشه اشتباه است. هرگز كسانى كه وحدت حوزه و دانشگاه را مطرح كرده اند منظورشان وحدت فيزيكى آن دو نبوده است.

آنچه معقول است و بايد تحقق پيدا كند اين است كه حوزه و دانشگاه هدف واحدى را در نظر بگيرند و براى تحقق آن دوشادوش هم تلاش