همچنين با تلاشي خستگي‌ناپذير شب‌ها تا هنگام سحر براي علماي شهرستان‌هاي ديگر نامه‌نگاري مي‌كرد و آنان را از جنبه‌هاي دين‌ستيزانه و استعماري اين ماجرا آگاه مي‌ساخت. امام خميني(رحمه الله) از سوي ديگر با ايراد سخنراني و صدور اعلاميه، از توطئه رژيم بر ضد اسلام و مملكت پرده برمي‌داشت و در اين باره به مردم ايران و مسلمانان هشدار مي‌داد.[1]

با تلاش‌هاي بي‌وقفهٔ امام و موضع‌گيري‌ها و مخالفت‌هاي صريح علماي ديني، موج انتقادها عليه مصوبهٔ انجمن‌هاي ايالتي و ولايتي بالا گرفت. دولت عَلَم نيز در مقابل، با صدور اعلاميه‌اي تهديد‌آميز، به مخالفان دربارهٔ عواقب اقداماتشان هشدار داد.[2] اما بي‌اعتنايي امام، مراجع و مردم به اين تهديد و گسترش دامنهٔ اعتراضات عليه دولت، سرانجام عَلَم را وادار به عقب‌نشيني كرد. هيأت دولت در تاريخ هفتم آذرماه 1341 جلسه تشكيل داد و مصوبة‌ خود را رسماً لغو كرد و با فرستادن تلگراف‌هايي برخي مراجع را از اين تصميم خود آگاه ساخت.[3] عقب‌نشيني دولت علم، با آن‌كه اقدامي تاكتيكي به شمار مي‌آمد، پيروزي بزرگي براي مرجعيت، روحانيت و مردم بود؛ زيرا آنان توانسته بودند به رغم تهديد رژيم، مصوبهٔ رسميِ دولت را بي‌اعتبار و الغا سازند.[4]

8 . انقلاب سفيد شاه

42 روز بعد از لغو تصويب‌نامهٔ انتخابات انجمن‌هاي ايالتي و ولايتي از جانب نخست‌وزير و

[1]. سيد حميد روحاني، نهضت امام خميني، ج1، ص178.

[2] سيد جلال‌الدين مدني، تاريخ سياسي معاصر ايران، ج1، ص 380ـ 387.

[3] همان، ص 385.

[4] اسدالله علم، روز شنبه10/7/1341 در مصاحبه با خبرنگاران‌گفت: «هيأت دولت تصويب نمود ‌كه مقررات تصويب‌نامه شانزدهم مهر 1341 مربوط به انتخابات انجمن‌هاي ‌ايالتي‌ و ولايتي قابل ‌اجرا نخواهد بود. دولت از آقايان علما، كه در حفظ امنيت كوشيده‌اند و... تشكر مي‌كند» (روزنامه‌هاي كيهان و اطلاعات، 10/7/1341).