را در ميان خود را تقويت كنند و اجازه ندهند كه اختلافات ديگر، اعم از اختلافات سليقه‏اي، گروهي، نژادي و حتي اختلافات مذهبي، مانع از حفظ وحدت اسلامي شود.

5. نقش مکتب در پیروزی انقلاب اسلامی

تمام تأكيد انبيا بر اين بود كه بايد اعتقاد حق را از باطل تشخيص داد و با برهان و منطق، درصدد اثبات و ترويج آن برآمد و به نقد افكار مخالفان و طرفداران باطل پرداخت تا هيچ فرد آگاهي به سمت آن گرايش پيدا نكند. حضرت امام خميني(رحمه الله) با الهام از اين حركت انبيا، شعار احياي اسلام ناب محمدي را مطرح ساخت و با كمك و همراهي ياران باوفاي خود، انقلاب اسلامي را پايه‎ريزي كرد. بررسي تاريخ انقلاب اسلامي نشان مي‎دهد كه اولين شعاري كه حضرت امام(رحمه الله) مطرح كرد و ديگران نيز از آن پيروي كردند، مسألهٔ احياي اسلام بود. مروري بر سخنراني‌هاي آن حضرت در همان آغاز نهضت، حاكي از آن است كه اساس برپايي چنين نهضتي، به سبب خطري بوده است كه ايشان نسبت به فراموشي اسلام احساس مي‎كرد.

بنابراين در اين پديده عظيم تاريخى كه على‌رغم تحليل‌هاى فراوانى كه دوست و دشمن در اين دو دهه انجام داده‌اند، هنوز زواياى ناشناخته زيادى دارد، مکتب تشيع نقشي اساسي در پيدايش آن داشته است. بدون ترديد عقايد شيعه و تحولات زندگى شيعه در طول تاريخ و زحماتى كه بزرگان و علما در تبيين سيره اهل‌بيت‌(عليهم السلام) کشيدند و اعتقاداتى كه مردم، به‌خصوص مردم شيعه ايران به حركت ائمه اطهار(عليهم السلام) و به‌ويژه مخصوصاً سيدالشهدا(عليه السلام) داشتند و آداب و رسوم مذهبى كه در طول تاريخ شكل گرفته بود و عوامل اجتماعى ديگرى كه در اين قرن اخير در كشور ما پديد آمده بود، زمينه‌هايى براى پيروزي انقلاب اسلامي فراهم كرده بود. حتي وحدت و الفتي نيز که پيش از اين ذکر گرديد، تنها به جهت متکي بودن آن بر مکتب متعالي تشيع، منشأ اثر گرديد.