سهم‌الارث با يكديگر متفاوت‌اند: «يُوصِيكُمُ اللّهُ فِي أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ؛[1] خداى متعال شما را دربارة فرزندانتان سفارش مى‌كند: پسر را بهره‌اي مانند دو دختر است». در آية ديگري به تفاوت سهم‌الارث زن و شوهر مى‌پردازد: «وَ لَكُمْ نِصْفُ ما تَرَكَ أَزْواجُكُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ فَإِنْ كانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمّا تَرَكْنَ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّة يُوصِينَ بِها أَوْ دَيْن وَ لَهُنَّ الرُّبُعُ مِمّا تَرَكْتُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ وَلَدٌ فَإِنْ كانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الُّثمُنُ مِمّا تَرَكْتُمْ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّة تُوصُونَ بِها أَوْ دَيْن وَ إِنْ كانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلالَةً أَوِ امْرَأَةٌ وَ لَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ واحِد مِنْهُمَا السُّدُسُ فَإِنْ كانُوا أَكْثَرَ مِنْ ذلِكَ فَهُمْ شُرَكاءُ فِي الثُّلُثِ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّة يُوصى بِها أَوْ دَيْن؛[2] نصف آنچه همسران شما وانهاده‌اند، اگر فرزندى ندارند از آن شماست و اگر فرزندى دارند چهار يك آنچه وانهاده‌اند از آن شماست. پس از (انجام يافتن) وصيتى كه مى‌كنند يا (پرداخته شدن) وامى (كه دارند) چهار يك آنچه شما واگذاشته‌ايد، اگر فرزندى نداريد، بهرة آنان (همسرانتان) است و اگر فرزندى داريد هشت يك آنچه واگذاشته‌ايد بهرة آنان است، پس از (انجام دادن) وصيتى كه مى‌كنيد يا (پرداختن) وامى (كه داريد)». و سرانجام تفاوت سهم‌الارث برادر و خواهر ذكر مى‌گردد: «وَإِن كَانُواْ إِخْوَةً رِّجَالاً وَنِسَاء فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ؛[3] اگر (ارث‌بران جمعى از برادران و خواهران باشند. مرد (برادر) مانند بهرة دو زن (خواهر) دارد». بر اساس آيات شريفه، سهم‌الارث پسر، شوهر و برادر، به ترتيب دو برابر سهم‌الارث دختر، زن و خواهر تعيين گشته است.

نساء (4)، 11.