پذيرد، حق دارد به دادگاه اسلامى شكايت نمايد. حتى اگر شاكى، فردى كافر و طرف او مسلمان و داراى بالاترين مقام سياسى كشور باشد دادگاه موظف است طرفين را به دادگاه احضار كرده و در شرايط مساوى، به پرونده آن دو رسيدگى نمايد[1]. شخصى كه داراى موقعيت سياسى يا اجتماعى بالايى است، نمى‌تواند از حضور در دادگاه طفره رود و هنگام حضور نزد قاضى، در جايگاه ويژه، مانند مبل مرّصع! بنشيند. قاضى موظف است از يك‌گونه خطاب نسبت به آن دو استفاده نمايد و نمى‌تواند نسبت به يك فرد، از القاب، كنيه، عنوان اجتماعى و الفاظ ديگر استفاده نمايد و نسبت به ديگرى خطاب معمولى داشته باشد[2].

آن‌جا كه پاى «قانون» و «حقوق انسان‌ها» در ميان است، به ايمان يا كفر، و تقوا يا فسق