انسان در انتخاب لباس نيز آزاد است و حتّى اگر خواست مى‌تواند عريان هم باشد و هيچ اشكالى ندارد. مگر آن كه شرايط اجتماعى به گونه‌اى باشد كه به انسان برهنه سخت بگذرد و او نتواند بدگويى مردم را تحمّل كند. روابط زن و مرد و دختر و پسر هم بايد آزاد باشد تا آنها هرگونه و هر كجا كه خواستند با هم ارتباط داشته باشند.

خلاصه آن كه، سه ركن، اومانيسم، سكولاريزم و ليبراليسم سه ضلع مثلّث فرهنگ غربى را تشكيل مى‌دهند كه در همه امور، از جمله قانونگذارى و برنامه‌ريزى براى زندگى نقش اساسى ايفا مى‌كنند.

ب. مؤلّفه‌هاى ساختارى فرهنگ اسلامى

در اين فرهنگ الهى نيز مى‌توان سه ركن اساسى را مطرح كرد:

1. خدا محورى (= اصالت خدا): آنچه جوهر فرهنگ اسلام را تشكيل مى‌دهد خدا محورى است. مطابق اين نگرش، بايد همه انديشه‌ها و اعمالمان حول مفهوم خدا دور بزند، تمام توجهاتمان بايد به سوى او معطوف شود‌؛ و سعادت و كمال خود را بايد در قرب و ارتباط با او بجوييم. چرا كه او منشأ همه زيبايى‌ها، سعادت‌ها، اصالت‌ها، و كمال هاست، پس محور «اللّه» است. و جوهره انسانيّت در خداپرستى است و انسان فطرتاً ميل به «اللّه» دارد كه مالك انسان، خالق او و صاحب اختيار او است كه هم اصل زندگى و هم تمام شؤون آن و هم ريز و درشت اعمال انسان بواسطه فيض و عنايت او (جلّ و علا) است.

2. اصالت دين: ضرورى‌ترين و مهمترين امر براى يك انسان مؤمن انتخاب دين است. او قبل از آن كه به فكر آب و نانش باشد، بايد درباره دينى كه مى‌پذيرد تحقيق كند، كه حق است يا باطل، دين او صحيح است يا فاسد؟ آيا اعتقاد به خداى يگانه صحيح است يا اعتقاد به خداى سه گانه و چند گانه؟ لذا اوّلين روزى كه انسان به تكليف مى‌رسد، بايد مشخّص كند كه خدا، وحى و قيامت را قبول دارد يا خير؟ قرآن حق است يا باطل؟ قبل از اين كه شغل، همسر و رشته تحصيلى انتخاب كند، اوّل بايد دين را انتخاب كند‌؛ چرا كه دين در تمام شؤون زندگى انسان دخالت دارد و رستگارى و سعادت و يا شقاوت و شوم فرجامى در گرو همين عمل به اين يا عمل نكردن به آن