تعريف سياست

«سياست» در اصطلاح عرفى، داراى بار منفى بوده و توأم با حيله‌گرى، حقه‌بازى، نيرنگ و فريب است. اما بايد توجه داشت كه مراد ما از سياست، در اين‌جا، چنين سياستى نيست و روشن است كه چنين سياستى داخل در دين و جزء دين نمى‌باشد. منظور ما از سياست، «آيين كشور دارى» است و به تعبير دقيق‌تر، سياست در اين بحث به معناى «اداره امور جامعه به صورتى است كه مصالح جامعه - اعم از مادى و معنوى ـ را تأمين كند.»[1]

تعريف دين

منظور ما از دين (اسلام) مجموعه احكام، عقايد و ارزش‌هايى است كه توسط خداوند براى هدايت بشر و تأمين سعادت دنيا و آخرت بشر تعيين گرديده و بوسيله پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) و ائمه اطهار(عليهم السلام) به مردم ابلاغ و براى آنان تبيين گرديده و يا به حكم قطعى عقل كشف شده است.

با روشن شدن دو مفهوم «دين» و «سياست» اگر بخواهيم بدانيم كه آيا اسلام شامل امور سياسى نيز مى‌شود يا خير، بهترين راه مراجعه به خود اسلام است. بايد به متن قرآن و معارف و احكام دين، يعنى منابع دين اسلام، مراجعه كنيم تا ببينيم آيا اسلام راجع به سياست و تنظيم امور اجتماعى هم سخنى دارد يا فقط مشتمل بر مسائل فردى است. اگر كسى بگويد من اسلام را قبول دارم اما اسلام آن طورى كه قرآن گفته و آن‌گونه

براى آشنايى با نظرات انديشمندان غربى و اسلامى در باب «تعريف سياست»‌؛ ر.ك: «فلسفه سياست»، از انتشارات مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى(رحمه الله)، ص 17 ـ 21.