بدعت بپرهيزيد؛ چرا كه هر بدعتى گمراهى است و هر گمراهى به جهنم مى‌‌انجامد.

در جايى ديگر نيز فرموده‌‌اند:

مَنْ أَحْدَثَ فِى أَمْرِنَا هذَا مَا لَيْسَ مِنْهُ فَهُوَ رَدٌّ؛[1] هر كس به دين و سنّت ما از پيش خود چيزى بيفزايد، سنّت ما را رد كرده است.

رسالت عالمان راستين در برابر بدعت‌‌گذارى و تعدد قرائت‌‌ها

اگر آتشى در جنگلى برافروزد، رفته‌‌رفته بر دامنه و گستره آن افزوده مى‌‌گردد و اگر مهار نشود تمام جنگل را نابود مى‌‌كند. بدعت‌‌ها نيز نسبت به دين همين حكم را دارند. بدعت‌‌ها باعث سست شدن پايه‌‌ها و اصول اعتقادى و جاى‌‌گزينى باورها و انگاره‌‌هاى فاسد و غلط به‌‌جاى باورهاى ريشه‌‌دار دينى گرديده و قالبى دروغين از دين را به جامعه عرضه مى‌‌دارند. در نتيجه ورود بدعت‌‌ها، جامعه از اصل دين به دور مى‌‌ماند و پذيراى دينى مى‌‌گردد كه دست‌‌ساخته بشر و هماهنگ با هوس‌‌ها و اميال نظريه پردازانى است كه چنان تحفه‌‌اى را به ارمغان آورده‌‌اند.

از اين رو رسالت علماى راستين و شجاع و خطرپذير، در برابر سيل بدعت‌‌ها و نوآورى‌‌هاى دروغين از دين كه هر از چندگاه در پوشش طرحى نو و خيالى از دين ـ و البته بيگانه با دين و ارزش‌‌ها و اصول آن ـ ارايه مى‌‌شود، بسيار سنگين است. بر آنها است كه بر صف بدعت‌‌گذاران بتازند و با هدايت و افشاگرى‌‌هاى خويش گوهر دين را از خطر اضمحلال و زوال نجات دهند و جامعه را با آيين مقدس الهى آشنا سازند. آنان وظيفه دارند تا نگذارند بدعت‌‌ها

1ـ همان، ص 219.