بت‌‌پرست هستند، وقتى به بت‌‌خانه‌‌ها مى‌‌روند، به عنوان احترام به افكار و اعتقادات مردم آن كشور و براى ايجاد روابط دوستانه با آنها، در برابر بت‌‌ها تعظيم مى‌‌كنند! آنان تحت تأثير پلوراليسم و تكثرگرايى دينى كه به عنوان يكى از مشخصه‌‌هاى فرهنگ جهانى از سوى غرب ترويج مى‌‌گردد و هر روز در بين روشنفكران ما رواج بيشترى پيدا مى‌‌كند، معتقدند كه دين هركسى براى خودش حق و محترم است و ما بايد به همه اديان با يك چشم بنگريم و نبايد دينى را حق جلوه دهيم و ساير اديان را باطل قلمداد كنيم. اگر ما به دين و اعتقادات آنها احترام بگذاريم و در برابر بت‌‌هاى آنها تعظيم كنيم، آنان نيز به اعتقادات ما احترام مى‌‌گذارند و به مساجد و مشاهد مشرفه ما با ديده احترام مى‌‌نگرند. اما انديشه اسلامى با چنين تفكرى سازگارى ندارد و چه ديگران به عقايد ما احترام بگذارند و چه نگذارند، اسلام به ما اجازه نمى‌‌دهد كه به بهانه احترام به افكار و عقايد ديگران و براى حفظ روابط دوستانه، در برابر معبودهاى آنها كرنش كنيم. به راستى چگونه ممكن است مسلمانى به خود اجازه دهد كه در برابر معبودهاى دروغين ديگران كرنش كند و در برابر بت‌‌هاى سنگى و يا در برابر بتهاى گوشتى خضوع كند و عزّت اسلامى خود را زير پا نهد؟!!

هم‌‌سويى جريان نفاق با بيگانگان

بى‌‌شك مطالعه و بررسى قرآن به ما كمك مى‌‌كند تا جريان استحاله فرهنگى و عواملى را كه در شكل‌‌گيرى انديشه‌‌هاى منافقانه و الحادى نقش دارند بهتر بشناسيم. مثلا وقتى مى‌‌بينيم عده‌‌اى در اين سال‌‌هاى اخير 180 درجه تغيير موضع داده‌‌اند و اگر آن روز مواضع انقلابى و اسلامى داشتند امروز انديشه‌‌هايى غيرانقلابى و غيراسلامى و بلكه الحادى و كفرآميز دارند؛ علت پيدايش اين انحطاط دينى و فكرى و نفاق را مى‌‌توانيم به روشنى از آيه 140 سوره نساء باز شناسيم. اگر ما به دقت آن آيه را با دو آيه پيشين آن مقايسه كنيم و ارتباط بين