2. از رهگذر زنده نگهدارى ياد شهيدان راه، سيره، هدف و روحيه شهادت‌طلبي ايشان را در وجود خويش و در سطح جامعه زنده كنيم. روح شهادت‌طلبي را در كالبد جان خويش بدمانيم و بپرورانيم و عطر روح‌افزاي شهادت را در سطح جامعه اسلامى بگسترانيم و به نسل آينده منتقل نماييم.

حضرت امام(رحمه‌الله) زنده ماندن اسلام را از بركت محرم و صفر و شهادت‌طلبي سيدالشهدا(عليه السلام) و فداييان باوفايش معرفى مي‌فرمود[1] و در اين بيان هيچ مبالغه‌اي روا نمي‌داشت؛ چرا كه از معارف حقيقى اسلام، آنچه به ميراث ما رسيده، همه از بركت «فرهنگ شهادت‌پذيرى» است.

دشمنان اسلام نيز از اسلامى مي‌هراسند كه پيروان خويش را عاشق شهادت و فدا شدن در راه خدا مي‌پروراند؛ وگرنه اسلامى كه در آن شهادت‌طلبي نباشد و اسلامى كه هيچ حركت و غيرتى را برنتابد، همان اسلام آمريكايى است كه براى سران استعمار و استكبار، نه‌تنها هيچ ضرر و هراسى ندارد، بلكه مطلوب و ممدوح ايشان نيز مي‌باشد.[2]

تقويت روحيه شهادت‌طلبى

يكى از كوتاه راه‌ها در عرصه پاكى و تهذيب نفس، تحصيل آمادگى براى شهادت است؛ بدين‌سان كه انسان خود را سرباز عاشق و فدايى امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف ) بداند و به مقتضاى آن، آماده هر گونه تلاش و مجاهدتى باشد.

روحيه شهادت‌طلبي كيمياست؛ كيميايى كه آدمى را از هزاران درد بي‌درمان روحى،