گفتار چهارم

پيش از اين به گوشه‌هايى از فضايل و مناقبى كه خداى متعال به اميرالمؤمنين على(عليه السلام) عطا فرموده اشاره شد. بخشى از فضايل اميرالمؤمنين(عليه السلام) بين دوست و دشمن و مؤمن و كافر مورد اتفاق است و كتاب‌هاى فراوانى نيز درباره آنها به رشته تحرير در آمده است؛ مثلاً «شجاعت» و «عدالت» على(عليه السلام) زبانزد خاص و عام است. در طول تاريخ، كسانى هم كه مسلمان نبوده‌اند و حتى هيچ دينى نداشته اند، شجاعت بى نظير آن حضرت را ستوده اند. هم چنين همه كسانى كه از سيره آن حضرت مطلعند، عدالت را يكى از بزرگ ترين فضايل آن حضرت برشمرده اند.1

البته اطلاع داشتن و گفتگو از اين موارد براى ما بسيار مفيد و ارزنده است و هر جا فضايل اميرالمؤمنين و اهل بيت(عليهم السلام) ذكر شود انوار و بركات الهى نازل مى‌گردد؛ اما با توجه به اين كه ما در زمانى هستيم كه انواع