اين غير از جوايز و هداياى ديگرى است كه بى سر و صدا و پنهانى به آنها مى‌دهند و در جايى منعكس نمى‌شود. از سوى ديگر نيز از بيت المال مسلمين، كسانى را در كنفرانس‌هاى خارج از كشور شركت مى‌دهند (نظير دعوت‌هايى كه از طرف دولت آمريكا از روزنامه نگاران مى‌شود، يا دعوت‌هايى كه از شخصيت‌هاى ديگرى در آلمان يا جاهاى ديگر مثل لندن، قبرس و... صورت مى‌پذيرد). اين افراد در آن جا شستوشوى مغزى مى‌شوند، دستورالعمل‌ها را مى‌گيرند و به داخل كشور برمى گردند و آنها را اجرا مى‌كنند. آخرين آنها كارى بود كه در كنفرانس برلين انجام گرفت و البته رسوايى بزرگى براى عاملان و شركت كنندگان آن به بار آورد.

اَشكال مختلف تهاجم فرهنگى دشمن

كارهايى كه در اين مدت انجام دادند بيش از آن است كه بتوان فهرست آنها را بيان كرد، اما به طور كلى مى‌توان آنها را اين گونه تصوير كرد:

در قدم اول، در عقايد و مبانى اعتقادى و فكرى مردم و به خصوص درباره حكومت اسلامى و ولايت فقيه، تشكيك كردند. تشكيك به اين صورت شروع شد كه ابتدا گفتند ولايت فقيه امرى اجماعى نيست و مورد اختلاف است و حتى امروزه هم كسانى هستند كه با ولايت فقيه مخالفند. پس از آن گفتند اصلا چنين چيزى در اسلام نبوده و اين مسأله را روحانيت درست كرده تا دكانى براى خودش دست و پا كند! سپس از متصدى ولايت فقيه و كسى كه در اين مسند قرار گرفته به صورت‌هاى مختلف انتقاد كردند و به بهانه انتقاد به تدريج راه اهانت را باز كردند. در اين راه نيز مغالطات مختلفى مطرح ساختند؛ مثلاً گفتند در جايى كه اميرالمؤمنين(عليه السلام) خودش را