اين نكته را از آن جهت متذكر شديم كه بعضى از شياطين و مغرضان، در كتاب‌ها و نوشته هايشان عليه شيعه كار مى‌كنند و شيعه را متهم مى‌كنند كه چون مى‌گويند فرشته بر امامان آنها نازل مى‌شود، از اين رو آنها را پيغمبر مى‌دانند! درست است كه ما ادعا مى‌كنيم كه فرشته بر ائمه(عليهم السلام) نازل مى‌شود، اما هر كسى كه فرشته بر او نازل مى‌شود پيغمبر نيست. مگر حضرت مريم(عليها السلام) ، مادر حضرت موسى(عليه السلام) و حواريين پيغمبر بودند كه قرآن در مورد آنها تعبير «نزول فرشته» يا «وحى» را به كار برده است؟ لازمه نزول هر فرشته و هر وحى، نبوت و رسالت نيست. نبوت و رسالت وحى خاصى دارد كه طىّ آن، فرشته مخصوصى پيامى را از جانب خدا براى هدايت مردم به فردى مى‌دهد، و آن گاه او به مقام نبوت و رسالت مى‌رسد. درباره وحى و الهام، انواع آنها و تفاوت هايشان روايات متعددى وجود دارد كه علاقه مندان براى اطلاع از آنها مى‌توانند به كتب مربوط مراجعه كنند.

ولايت تكوينى بشر، مستلزم شرك؟!

ولايتى كه درباره ائمه(عليهم السلام) قايل هستيم دو نوع است: ولايت تكوينى و ولايت تشريعى. ولايت تكوينى يعنى اين كه خداى متعال به بعضى از بندگانش قدرتى مى‌دهد كه با اراده خودشان مى‌توانند در عالم وجود تصرف كنند؛ مثلاً مى‌توانند از قلب افراد آگاه شوند، يا در آنها تصرفاتى انجام دهند؛ مثلاً مريض را شفا دهند، يا حتى مرده را زنده كنند.

گاهى مخالفان شيعه ما را متهم مى‌كنند كه شما براى ائمه خود، مقام خدايى قايل هستيد! مى‌گوييد آنها مريض را شفا مى‌دهند يا مرده را زنده مى‌كنند. در پاسخ مى‌گوييم، مگر حضرت عيسى(عليه السلام) چنين نمى‌كرد؟ و اگر