گفتار نهم

صبر 25 ساله، چرا؟

در مباحث گذشته مطرح شد كه چرا اميرالمؤمنين(عليه السلام) بعد از رسيدن به خلافت به مبارزه با عده‌اى از مسلمانان پرداخت و تقريباً تمامى دوران خلافت آن حضرت(عليه السلام) به جنگ با آنها سپرى شد. (ابتدا با اصحاب جمل، سپس با اصحاب صفين و سرانجام هم با اصحاب نهروان.)

همان‌گونه كه خود اميرالمؤمنين(عليه السلام) نيز بارها در فرمايشات خود تأكيد فرموده، در اين جنگ‌ها جز انجام وظيفه و تكليف واجبى كه خداى متعال بر عهده ايشان گذاشته بود، هيچ هدف ديگرى در كار نبود. اما كسانى براى اين اقدامات حضرت على(عليه السلام) تفسيرهايى ديگر مى‌كردند. بعضى مى‌گفتند، اين كارها براى كشورگشايى است و على مى‌خواهد سلطه خودش را توسعه داده، مُلك خودش را وسيع تر كند. از نظر آنان جنگ على(عليه السلام) با معاويه براى آن بود كه آن حضرت مى‌خواست كشورى پهناورتر داشته باشد و سرحدّات شام نيز زير چتر حكومتش باشد! يا جنگش با طلحه و زبير براى آن بود كه مبادا آنان سرزمين حاصل خيز عراق را از دستش خارج كنند!