اندوخته‌هاي معنوي خويش را برگرفته باشند. به‌واقع، در آن جمله از خداوند اين درخواست ضمني آمده که خدايا، ما را به آبشخورهاي زلال و صاف معارف خويش هدايت فرما و دست ما را به دست کساني بسپار که خود آنان را هدايت کردي و دلشان را از آلودگي‌ها، کدورت‌ها و حيرت‌ها پاک گردانيدي. زلالي و صفاي اندوخته‌هاي عرفاني و معنوي پيش‌گامان طريق قرب الاهي ازآن‌روست که خدا هادي و راهنماي آنهاست و وقتي آنها به خداوند اتکا و اعتماد دارند، به روشني و وضوح طريق الاهي را مي‌شناسند و مشاهده مي‌کنند و هيچ ابهام و ترديدي در دلشان باقي نمي‌ماند. ابهام و ترديد ناشي از دخالت پندارهاي باطل واهمه و وساوس فريبنده شياطين است. اما وقتي خداوند حقيقت را به‌صورت شفاف و زلال در اختيار انسان نهاد، ديگر زمينه‌اي براي ترديد و شک باقي نمي‌ماند.

کسي که هدفش دنياست، مقاصد و خواسته‌هايش دنيايي است و در پي تهيه سفره رنگين، رسيدن به پست و مقام و خانه‌اي مجلل است. اما کسي که هدفش اخروي و قرب الاهي است، مهم‌ترين مقاصد و خواسته‌هاي او نيز اخروي و معنوي است. خواسته‌ها و حوايجي که حضرت از آن نام مي‌برند، اخروي و متناسب با هدف والايي است که پيش‌گامان مسير تعالي و کمال دنبال مي‌کنند و باعث تسهيل دستيابي به آن هدف و تمرکز بر روي آن مي‌گردند، نه مقاصد و خواسته‌هاي دنيوي که باعث دور گشتن از آن هدف مي‌گردند و احياناً‌ انسان را به خود مشغول مي‌دارند تا از رسيدن به هدف متعالي قرب الاهي بازبماند.

ب) برخورداري از محبت خالصانه به خداوند

مطلب ديگري که حضرت به آن اشاره دارند اين است که خداوند دل پيش‌گامان مسير تعالي و قرب به خويش را از محبت به خود آکنده کرده و در دل آنها تنها محبت به خدا و