از جمله مناجات خمسعشر، «مناجات راغبين» است. «راغبين» از ماده «رغبت» است که به معناي دوست داشتن، مايل بودن، به کار ميرود. اغلب تعابيري که امام سجاد(عليه السلام) در اين مناجات به کار بردهاند براي ايجاد توازن بين خوفورجا در انسان ميباشد:
در طليعه آن مناجات حضرت ميفرمايند:
اِلهى اِنْ کانَ قَلَّ زادى فِى الْمَسيرِ اِلَيْک، فَلَقَدْ حَسُنَ ظَنّى بِالتَّوَکلِ عَلَيْک، وَاِنْ کانَ جُرْمى قَدْ اَخافَنى مِنْ عُقُوبَتِک، فَاِنَّ رَجآئى قَدْ اَشْعَرَنى بِالْأَمْنِ مِنْ نَقِمَتِک، وَاِنْ کانَ ذَنْبى قَدْ عَرَضَنى لِعِقابِک فَقَدْ آذَنَنى حُسْنُ ثِقَتى بِثَوابِک، وَاِنْ اَنا مَتْنِى الْغَفْلَه عَنِ الْأِسْتِعْدادِ لِلِقآئِک، فَقَدْ نَبَّهَتْنِى الْمَعْرِفَه بِکرَمِک، وَآلائِک، وَاِنْ اَوْحَشَ ما بَيْنى وَبَيْنَک فَرْطُ الْعِصْيانِ وَالطُّغْيانِ، فَقَدْ آنَسَنى بُشْرَى الْغُفْرانِ وَالرِّضْوانِ؛ «خدايا، اگر زاد و توشهام در سفر بهسوي تو اندک است همانا حسن ظن به اعتماد و توکل بر تو دارم؛ و اگر جرم و گناهم مرا از عقوبت و کيفرت به هراس افکنده، همانا اميدم به لطف و کرمت نويد ايمني از انتقامت را به من بخشيده است؛ و اگر گناهم مرا در معرض کيفرت درآورده است، وثوق و اطمينانم به پاداشت نويد ميدهد؛