مي‌دادند و عقايد توحيدي را مي‌پذيرفتند و در نهايت به اين باور مي‌رسيدند که اين عالم سرسري و ازروي گزاف آفريده نشده است و انسان‌ها در برابر رفتار خود مسئول هستند و روزي به حساب اعمال آنها رسيدگي خواهد شد.

در پيرامون ما پيوسته حوادث و اتفاقات ناگواري رخ مي‌دهد و بيماري‌ها، بلاهاي طبيعي و مرگ‌بار همه را تهديد مي‌‌کنند. فراوان شاهد بوده‌ايم که کساني در سلامتي کامل به ‌سر مي‌بردند، اما ناگهان بيمار گرديدند و در بستر بيماري فرو افتادند و يا مرگ آنان فرا رسيد. پس با توجه به اينکه اين خطرات و بلاها پيوسته ما را تهديد مي‌کنند و در پس آنها اراده و مشيت الاهي قرار دارد، جا دارد که انسان هرچند اعتقادي به قيامت نداشته باشد و ترس از عذاب‌هاي الاهي تأثيري در او نبخشد، به جهت اين بلاها و رخدادهاي طبيعي از خداوند بترسد و بلاها و خطرهاي دنيوي او را به تأمل و تصحيح رفتار خويش وادارند و باعث گردند که از طغيان و سرپيچي خدا دست بردارد و به اطاعت و پيروي خالصانه از دستورات الاهي بپردازد.

نمونه‌اي از عذاب‌هاي الاهي

در آيات قرآن فراوان به انگيزه‌هاي دنيايي ترس از خدا اشاره شده و از طريق يادآوري بلاها و عذاب‌هاي نازل گشته بر اقوام پيشين و ايجاد بيم و ترس در مردم، تلاش شده آنان به راه خداوند هدايت گردند.

در سوره قلم، خداوند تکذيب‌کنندگان رسالت رسول خدا(صلي الله عليه و آله) و کساني که او را با تهمت جنون مي‌آزردند تهديد مي‌کند و به آنها وعده عذاب مي‌دهد و مي‌فرمايد:

إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ کمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّه إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ * وَلا يَسْتَثْنُونَ * فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّک وَهُمْ نَائِمُونَ * فَأَصْبَحَتْ کالصَّرِيمِ * فَتَنَادَوا مُصْبِحِينَ * أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِکمْ إِن کنتُمْ صَارِمِينَ * فَانطَلَقُوا وَهُمْ