وَأَطِيعُوا الله والرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ؛[1] خدا و رسول را فرمان بريد باشد که مشمول رحمت قرار گيريد.

همچنين خداوند در آية ديگر دربارة لزوم پيروي از رسول خود و اعتماد و عمل به آنچه ايشان آورده‌اند، مي‌فرمايد:

وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا؛[2] و آنچه را پيامبر به شما داد بگيريد و از آنچه شما را باز داشت باز ايستيد.

برخي نادانان، احکام دين را کهنه، و براي اين دوران نامناسب مي‌دانند و ما را به کهنه‌پرستي متهم مي‌کنند و خواهان نوآوري در دين و طرح احکام و قوانين جديد در آن هستند و به ساختارشکني در دين افتخار مي‌کنند. چند سال پيش در استانبول ترکيه کنفرانسي برگزار شد و در آن از يک دگرانديش و نوپرداز معروف مصري که برخي کتاب‌هايش نيز به فارسي ترجمه شده است، براي سخنراني دعوت کرده ‌بودند. او در سخنان خود گفت: فرهنگ اسلامي ما به کهنه‌پرستي مبتلا شده و بسياري آموزه‌هاي اسلام در بسياري زمينه‌ها کهنه و فرسوده شده‌اند و ما به فقه نو و حديث نو نياز داريم. پس از آنكه او بارها از نوپردازي و نوگرايي در ساحت‌هاي گوناگون دين دم زد، بنده نتوانستم تحمل کنم و برخلاف رسم معمول برخاستم و به او گفتم: يک‌باره بگو ما دين نو و پيغمبر جديد مي‌خواهيم و تو اگر معتقدي که بايد احکام و اعتقادات جديد مطرح شود، چرا دم از اسلام مي‌زني؟! بگو ما دين جديد، پيغمبر جديد و خدايي جديد مي‌خواهيم!

متشابهات؛ دستاويز بدعت‌گذاري در دين

در اديان پيشين انحراف‌ها و تحريف‌ها و بدعت‌هاي فراواني رخ داده و دربارة اسلام نيز