سرشار معارف و علوم بي‌پايان نروند و از سَرِ هوا و هوس و تمايلات، آراي بي‌پايه و پراکنده و اختلافي خويش را عرضه کنند. نکوهش حضرت متوجه کساني است که مي‌توانستند از طريق قرآن و عترت پيامبر(صلى الله عليه وآله) که دو طريق قطعي و خدشه‌ناپذير شناخت احکام و معارف دين‌اند، به اختلافات خود پايان دهند و به صراط مستقيم الاهي راه يابند، اما به جاي تكيه بر قرآن و عترت و يافتن مسير راستين و قطعي سعادت خويش، بر توهمات و افکار پوچ خود پاي فشردند و به اختلاف در دين خدا پرداختند.

مخالفت با اهل باطل

آن حضرت در گزيده‌اي ديگر از خطبة خويش مي‌فرمايند:

وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتَّــي تَعْرِفُوا الَّذِي تَرَكَهُ وَ لَنْ تَأْخُذُوا بِمِيثَاقِ الْكِتَابِ حَتَّــي تَعْرِفُوا الَّذِي نَقَضَهُ وَ لَنْ تَمَسَّكُوا بِهِ حَتَّــي تَعْرِفُوا الَّذِي نَبَذَهُ فَالْتَمِسُوا ذَلِكَ مِنْ عِنْدِ أَهْلِهِ فَإِنَّهُمْ عَيْشُ الْعِلْمِ وَ مَوْتُ الْجَهْلِ هُمُ الَّذِينَ يُخْبِرُكُمْ حُكْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ وَ صَمْتُهُمْ عَنْ مَنْطِقِهِمْ وَ ظَاهِرُهُمْ عَنْ بَاطِنِهِمْ لَا يُخَالِفُونَ الدِّينَ وَ لَا يَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَهُوَ بَيْنَهُمْ شَاهِدٌ صَادِقٌ وَ صَامِتٌ نَاطِقٌ؛ بدانيد که شما راه درست و رستگاري را نشناسيد مگر کسي را بشناسيد که آن را از دست داده، و به کتاب الاهي وفادار نباشيد مگر کسي را بشناسيد که آن را رها کرده است. پس رشد و وفاداري و تمسک به قرآن را از اهلش (اهل‌بيت پيامبر(صلى الله عليه وآله)) بخواهيد که آنان روح دانش، و مرگ ناداني‌اند؛ آنان که منطق حکمت‌آميز و روش حکيمانه‌شان از دانش آنان خبر مي‌دهد. سکوتشان از منطق آنان و ظاهر آنان از باطن پاکشان خبر مي‌دهد. آنان نه با دين مخالفت کنند و نه در آن اختلاف اندازند. دين در ميان آنان گواه راستينِ پاکي و خداپرستي ايشان است و خاموشي است که گوياتر از هر زباني است.

از جمله راه‌هاي شناخت حق و راه درست و فرجام سعادتمندانة آنْ شناخت ضد