آنان به جاى اينكه براى مقابله با گردن‌كشان هم‌صدا شوند‌؛ آشفتگى و از هم‌گسيختگى اجتماع خود را سبب شدند و سايه سنگين نادانى بر سر آنها سايه افكند. و اين بسيار مايه تأسف است كه فرزندان حضرت اسماعيل ـ على نبينا و آله و عليه السلام ـ بنيانگذار خانه خدا، صد و هشتاد درجه از آن مسير نورانى منحرف شده و به ارتكاب چنين امور شنيعى بپردازند‌؛ مثلا زنده به گور كردن دختران از بنى‌اسرائيل نقل نشده و به همان ساكنان حجاز و فرزندان اين پيامبر بزرگ خدا مربوط مى‌گردد.

انگيزه زنده به گور كردن دختران

ممكن است انگيزه‌هاى متعددى علت اين جنايت هولناك شده باشد‌؛ ولى ظاهراً دو عامل، اهميت بيشترى دارد:

1. گرسنگى و تهيدستى: قرآن كريم در اين زمينه فرموده است:

وَلا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاق نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيّاكُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ كانَ خِطْأً كَبِيراً.[1]

«اولاد» شامل پسران هم مى‌شود‌؛ ولى اميد به بازدهى اقتصادى آنان سبب مى‌شد كه كمتر از دختران طعمه اين عملكرد شيطانى گردند. خداوند اين عمل زشت را به شدت نكوهش كرده و به آنان يادآور مى‌شود كه نه‌تنها فرزندانتان بلكه، خود شما را هم خداوند روزى‌رسان است‌؛ يعنى خالق بصيرى كه شما را آفريده و روزى‌تان را به عهده گرفته، همو آفريننده فرزندان شماست و روزى آنها هم با اوست‌؛