راه‌هاى گوناگونى را براى خودسازى و دستيابى به اخلاص در عمل معرفى كرده‌اند.

معيار مشورت با ديگران

مطلب و توصيه چهارم خداوند به حضرت موسى(عليه السلام) اين است كه انسان در مورد دينش حتى به فرزند خود اعتماد نكند، مگر آن‌كه فرزندش نيكوكار و دوست شايستگان و خوبان باشد. براى فهم دين، در درجه نخست انسان بايد با وسواس تمام به كوشش و تلاش فكرى بپردازد تا به يقين دست يابد و هم در فهم احكام دين و هم براى تشخيص موضوعات بررسى لازم را به عمل آورد تا به حجت شرعى برسد و بكوشد به ديگران اعتماد نكند. اما اگر به نظر قطعى نرسيد، طبيعى است كه نيازمند مشورت با ديگران و استفاده از ديدگاه‌هاى آنان است. طبيعى است در اين زمينه، انسان مى‌كوشد با افراد نيكوكار و خيرخواه مشورت كند و خيرخواه‌ترين افراد، نزديكان انسان چون پدر و فرزند هستند كه در صورت برخوردارى آنان از صلاحيت‌هاى علمى و اخلاقى، بر ديگران ترجيح داده مى‌شوند. نشانه صالح و قابل اعتماد بودن فرزند اين است كه او همه انسان‌هاى صالح را دوست بدارد. اما اگر او برخى از افراد نيكوكار را دوست داشت، خواست خدا را در نظر نگرفته و بر اساس سليقه و پسند خود عمل كرده است و نمى‌توان در مقام مشورت به او اعتماد كرد. به كسى مى‌توان اعتماد كرد كه در مقام مشورت، با كمال بى‌طرفى حق و صواب را بيان كند؛ هرچند نفعى براى او نداشته باشد و گاه اعلان آن نظر