جلسه هشتم

مفهوم و ضرورت ترس از خدا

يَا مُوسَى كُنْ إِذَا دَعَوْتَنِي خَائِفاً مُشْفِقاً وَجِلا. عَفِّرْ وَجْهَكَ لِي فِي التُّرَابِ، وَاسْجُدْ لِي بِمَكَارِمِ بَدَنِكَ، وَاقْنُتْ بَيْنَ يَدَيَّ فِي الْقِيَامِ، وَنَاجِنِي حِينَ تُنَاجِينِي بِخَشْيَة مِنْ قَلْب وَجِل. وَاحْيَ بِتَوْرَاتِي أَيَّامَ الْحَيَاةِ، وَعَلِّمِ الْجُهَّالَ مَحَامِدِي وَذَكِّرْهُمْ آلاَئِي وَنِعْمَتِي وَقُلْ لَهُمْ لاَ يَتََمادَوْنَ فِي غَيٍّ مَا هُمْ فِيهِ فَإِنَّ أَخْذِي أَلِيمٌ شَدِيدٌ؛ اى موسى! با ترس، بيم و هراس مرا بخوان. در پيشگاه من صورتت را در خاك بمال و با شريف‌ترين اندامت در برابرم سجده كن. با قلبى ترسان و هراسان با من مناجات كن و سراسر زندگى‌ات را با [خواندن و انس با] تورات زنده دار. خوبى‌ها و صفات ستوده مرا به بى‌خبران و جاهلان بياموز و نعمت‌هاى مرا به يادشان آور. به آنان بگو كه اگر به گمراهى گرفتار شدند، از آن باز ايستند كه همانا عقوبت من سخت و دردناك است.