مقدمه معاونت پژوهش

حقيقت، اصيل‌ترين، جاودانه‌ترين و زيباترين راز هستى و نياز آدمى است كه سلسله مؤمنان و عالمان صادق، چه جان‌ها كه در راه آن نباخته، و جاهلان و باطل‌پرستان، چه توطئه‌ها و ترفندها كه براى محو و مسخ آن نساخته‌اند. چه تلخْ واقعيتى است مظلوميت حقيقت، و چه شيرينْ حقيقتى است اين واقعيت كه در مصاف هميشگى حق و باطل، حق، سربلند و سرفراز است و باطل، از بين‌رفتنى و نگونسار. اين والا و بالانشينىِ حقيقت، گذشته از سرشت حق، وامدار كوشش‌هاى خالصانه و پايان‌ناپذير حقيقت‌جويانى است كه در عرصه نظر و عمل، كمر همت محكم بسته و از دام و دانه دنيا رسته‌اند. البته در اين ميان، نقش و تأثير اديان و پيامبران الاهى، و به ويژه اسلام و پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) و جانشينان برحق و گرامى او(عليهم السلام)، برجسته‌ترين است.

   دانشمندان نام‌آور شيعه، رسالت خطير و بى‌نظير خويش را، بهره‌گيرى از عقل و نقل، غوص در درياى معارف قرآن، برگرفتن گوهر ناب حقيقت از سيره آن پيشوايان و عرضه آن به عالم بشرى، و دفاع جانانه در برابر هجوم ظلمت‌پرستان حقيقت‌گريز دانسته‌اند و در اين راه ديده‌ها سوده و جان‌ها فرسوده‌اند. اكنون در عصر بحران معنويت كه دشمنان