همچون چراغ پرفروغى است كه مى‌تواند هميشه فرا راه زندگى ما قرار بگيرد. لذا نبايد فرموده‌ها و كتاب‌هاى آن رادمرد الهى و زنده‌كننده اسلام ناب محمدى(صلى الله عليه وآله) را فراموش كنيم، بلكه بايد در تمام حالات مدّنظر و آويزه گوش خود سازيم. ما بايد قبل از هر چيز به جهاد با نفس، خودسازى و تزكيه بپردازيم تا در ميدان‌هاى ديگر مبارزه اعم از سياسى، نظامى، اقتصادى، فرهنگى و... پيروز شويم.

در ميان انواع جهاد، آنچه امروز بيش از همه حوزه و دانشگاه وظيفه سنگينى نسبت به آن دارند، «جهاد فرهنگى» است. يعنى اين كار بر عهده بسيجيان حوزه و دانشگاه است و در محدوده مسؤوليت كسانى است كه خود را سرباز امام زمان صلوات الله عليه مى‌دانند. همه ما ريزه‌خوار خوان وجود مقدس حضرت ولى عصر عجل الله تعالى فرجه هستيم و معتقديم ائمه اطهار واسطه در فيض و نزول رحمت الهى هستند، همان‌گونه كه در زيارت جامعه كبيره خطاب به آن انوار مقدسه مى‌گوييم: بِكُمْ يُنَزِّلُ الغَيْث[1]؛ به بركت انوار طيّبه شما اهل‌بيت، باران نازل مى‌شود. پس از اين جهت، وظيفه طلاب خيلى سنگين‌تر است. از جانب ديگر شغل و معلومات و امكانات علمى آنها نيز ايجاب مى‌كند كه در اين راه پيش‌قدم باشند جوانان بسيجى اعم از دانشگاهى و غير دانشگاهى بايد همچون بازوان توانايى آنها را كمك كنند. بنابراين جهاد فرهنگى وظيفه‌اى است كه قبل از همه متوجه روحانيون و حوزه علميه است كه اينك به توضيحى درباره آن مى‌پردازيم.

شرايط جهاد فرهنگى

1. شناسايى دشمن

در خصوص اين نوع جهاد نيز شرايطى وجود دارد كه در اين‌جا به آنها اشاره مى‌كنيم. از جمله اين‌كه نخست بايد دشمن فرهنگى را شناسايى كرد و سپس راه‌هاى نفوذ آن را در جامعه تشخيص داد و آن‌گاه براى مقابله با آنها، سلاح مناسب تدارك و تهيه نمود. همان‌طور كه در ميدان نظامى، در مقابل سلاح‌هاى مدرن با شمشير و نيزه نمى‌توان جنگيد و بايد سلاح‌هاى مناسبى تهيه كرد، در مقابله با تهاجم فرهنگى و ميدان جهاد فرهنگى نيز بايد ابزارى متناسب