معصوم(عليه السلام) مى‌‌بايد علوم و معارف قرآن را براى مسلمانان بيان كند و خود قرآن سخن نمى‌‌گويد و مردم خود نيز قادر نيستند مستقيماً پيام‌‌هاى الهى را دريافت كنند. اكنون: اُخْبِرُكُمْ عَنْه؛ من شما را از قرآن آگاه مى‌‌كنم و از علوم ومعارف قرآن به شما خبر مى‌‌دهم. بدانيد تمام آنچه مورد نياز شماست در قرآن كريم است: اَلا اِنَّ فيهِ عِلْمَ ما يَأتى وَ الْحَديثَ عَنِ الْماضى وَ دَواءَ دائِكُمْ وَ نَظْمَ بَيْنِكُم؛ علم گذشته و آينده در قرآن است و درمان درد شما و راه نظم و سامان امورتان در قرآن است. اين شما هستيد كه بايد با استفاده از قرآن كريم و علوم اهل‌‌بيت(عليهم السلام) به امور خود سامان بخشيد.

تذكر دو نكته

1. قرآن مهم‌‌ترين سند تاريخى براى مسلمانان و پيروان اين كتاب آسمانى است. آن‌‌جا كه قرآن از حوادث تاريخى سخن مى‌‌گويد و تفكرات و معتقدات اقوام و ملل پيشين و روش زندگى و سرگذشت آنها را بيان مى‌‌كند، معتبرترين سند تاريخى است و در مقايسه با كتب و مطالب تاريخى، كه سند قرآنى ندارد، هر قدر هم معتبر باشد، ارزش و اعتبار آنها در حدّ قرآن نيست. پس اخبار گذشتگان و داستان انبيا و اقوام پيشين را از قرآن بايد شنيد و از آنها پند گرفت.

اين ما هستيم كه بايد با مراجعه به قرآن و مطالعه داستان زندگى اقوام و ملل پيشين از آنها درس عبرت گرفته، زندگى خود را بر اساس حق و روش صحيح سامان بخشيم.

2. قرآن كريم علاوه بر آن كه تاريخ گذشتگان را براى ما نقل مى‌‌كند و با بيان حوادثى كه براى آنان رخ داده است ما را در فضاى زندگى آنها قرار مى‌‌دهد و از ما مى‌‌خواهد كه درس عبرت بگيريم، از آينده نيز خبر مى‌‌دهد. بديهى است سخن علمى و يقينى راجع به آينده گفتن كار كسى جز خداوند متعال و كسانى كه به اذن او از آينده خبر دارند نيست. اين خداست كه آينده و گذشته و حال برايش معنا ندارد و مى‌‌تواند راجع به آينده سخن بگويد و از آن خبر دهد آن چنانكه از حال خبر مى‌‌دهد، اوست كه مى‌‌تواند راه را براى بندگانش روشن كند كه چگونه رفتاركنند تا به سعادت برسند. اين قرآن‌‌كريم است كه از گذشته و آينده خبر مى‌‌دهد و