شيوه ديگر امدادهاى غيبى باطنى اين است كه خداوند در دل مؤمنان ايجاد آرامش مىكند. آيات مربوط به اين مورد به چند گروه تقسيم مىشوند.
برخى از آيات از سكون و آرامشى كه بر دل پيامبر(صلى الله عليه وآله) نازل مىشود خبر مىدهد:
فَأَنْزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُود لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلى وَ كَلِمَةُ اللّهِ هِيَ الْعُلْيا وَ اللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ؛1 پس خداوند آرامش خود را بر او فرو فرستاد، و با سپاهيانى كه آنها را نمىديديد او را تأييد كرد و كلمه كافران را پست گردانيد، و كلمه خدا است كه برتر است، و خدا شكست ناپذير حكيم است.
دسته دوم آياتى هستند كه دلالت دارند بر اين كه آرامش بر دل پيامبر(صلى الله عليه وآله) و مؤمنان نازل مىشود؛ نظير اين آيه كه مىفرمايد:
ثُمَّ أَنْزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنْزَلَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها وَ عَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ذلِكَ جَزاءُ الْكافِرِينَ؛2 آن گاه خداوند آرامش خود را بر رسول خدا و بر مؤمنان فرو فرستاد و سپاهيانى را كه نمىديديد فرود آورد و كسانى را كه كفر ورزيدند عذاب نمود، و اين است سزاى كافران.