نظم فعلى آيات را توقيفى مى‌داند. [1]

2. در برداشتها از روايات شأن نزول و روايات تفسيرى نيز استفاده شده است، البته مشروط به آنكه با مبانى شناخته شده دينى سازگارى داشته باشد.

3. در برداشتها مبنا بر اين بوده كه ظاهر كلمات قرآن براساس فهم عرف، داراى حجيّت و قابل استناد است. دعوت قرآن از مردم براى انديشه‌ورزى در آيه‌هاى خود و توصيه به آنان براى عمل به مفاد آنها، همچنين رواياتى كه مسلمانان را به مراجعه به قرآن و سنجش روايات براساس آيات، [2] دعوت مى‌كند، دليل گويايى بر اين مبناست.

4. در اين اثر سعى بر آن بوده است كه به همه ابعاد كاركرد زبان عربى توجّه شود و براساس اين قواعد، برداشتهاى مختلف صورت پذيرد.

5. به سياق آيات در برداشتها توجّه شده است.

6. برداشتها در اين مجموعه بر اساس قرائت مشهور، يعنى روايت «حفص از عاصم» است.

7. در گزارشهاى قرآنى از پيشينيان، باور و مبنا بر آن است كه هر آنچه قرآن نقل كرده و آن را نقد نكرده، مورد پذيرش قرآن بوده است.

8. برخى از دريافتها و برداشتها، با نظر به روايات، شأن نزولها، لغت، احتمالها، تقديم و تأخير آيه‌ها، قرار گرفتن جمله‌اى در سياق جمله و يا جمله هايى ديگر، الغاى خصوصيت و مانند آنها استفاده شده است، به همين جهت، دليل برداشت از آيه به صراحت بيان شده تا ابهامى باقى نماند.

سه. اصول و ضوابط طبقه‌بندى اطلاعات‌

1. مدخلها در اين مجموعه به صورت الفبايى تنظيم شده است.

2. در ذيل مدخلها سرفصلهاى اصلى و عناوين فرعى ذيل آن نيز به روش الفبايى طبقه‌بندى شده است.

3. در بسيارى از موارد، عناوين فرعى در رديف سرفصلهاى اصلى، در جايگاه الفبايى خود آمده و ارجاع شده است؛ مثلًا «آب و آبادانى» گرچه فرعى «نقش آب» است، ولى به دليل اهميت، در جايگاه الفبايى خود آمده و به «نقش آب» ارجاع شده است.

4. در ذيل برخى از مدخلهاى عام، مانند «آشاميدنيها» و «اخلاق» كه خود، مشتمل بر مدخلهاى متعددى است، فقط به ارائه اطلاعات كلى مدخلهاى مربوط پرداخته شده و مباحث مربوط به مصاديق و مدخلهاى ريز به مدخلهاى مربوط ارجاع شده است، مثلًا اطلاعات آب، شراب، و ... در

[1] . الاتقان فى علوم القرآن، ج 1، ص 126-/ 153؛ القرآن و روايات المدرستين، ج 1، ص 211-/ 214

[2] . الكافى، ج 1، ص 69